2018 Italië - Sicilië

Van 13 t/m 20 september hadden Jos en ik een fly-drive geboekt naar Sicilië. In het programma was vermeld dat de reis meer aan de noordelijke kant van het eiland zou zijn, dus daar hadden we onze dagen op ingedeeld. Maar bij aankomst op het vliegveld van Catania kregen we een totaal andere route. Bovendien moesten we nog 3 uur wachten op de uitgifte van de huurauto. Héél vervelend. 

Het voordeel van dit alles was wel dat we onverwacht in Syracuse terecht kwamen en daar vanuit het hotel langs de prachtige kustlijn konden lopen. We bezochten Fonte Aretusa en Castello Maniace. Maar het hoogtepunt kwam de volgende dag: Het Teatro Greco in Syracuse. Zo'n mooie archeologische plek hadden we nog nooit gezien. Wat een geweldig bouwwerk met mooi uitzicht op zee. We hebben uitgebreid rondgelopen over de trappen en langs de grotwoningen. 

De dag daarop konden we toch naar ons hotel in het noorden reizen via Aci Castello, een kustplaats met een kasteel. En met een beeld van moeder en kind op de boulevard. Kleine witte bootjes dobberden gezellig in de blauw/groene zee. Vervolgens was Aci Trezza aan de beurt met langs de kust de eilandjes Isole dei Ciclopi. Hier genoten we van een echte italiaanse lunch van geroosterd brood met tomaat, kappertjes en ansjovis en voor Jos met tonijn en mozzarella. In de middag kwamen we aan in ons hotel.

15 september stond de Etna op het programma. Hier hadden we echt naar uitgekeken en toen we opstonden was de lucht helder blauw. Maar hoe hoger we kwamen hoe donkerder en mistiger het werd. We kozen ervoor om niet met de kabelbaan omhoog te gaan omdat we niets zouden zien. We reden met het rode treintje door het maanlandschap en zagen daken van huizen boven de vulkaanachtige aarde uitsteken. We beklommen twee kraters: de krater van 2001 en de krater Silvestri. Het was alsof we in een maanlandschap liepen, waar andere mensen hele kleine poppetjes werden, zo groot waren de kraters. Al wandelend ontdekten we dat de kleuren van de rotsen hier ook erg kunnen verschillen. De rest van de dag reden we door het afwisselende landschap van Sicilië en langs Enna, dat boven op een heuvel lag. Hier stopten we en hadden prachtig uitzicht op de omgeving vanaf Torre di Federico.

16 september reden we langs de opgravingen bij Agrigento naar Scala dei Turchi. Een prachtige kustlijn waar de witte rotsen een onuitwisbare indruk maakten. We wandelden langs het pad naar beneden over het strand tot de witte rotsen. Om daarna boven vanaf de weg opnieuw foto's te maken. We kregen er geen genoeg van. Ons volgende doel was Selinunte Archeological Park. Een bekende plek voor opgravingen, maar helemaal niet druk. We zagen in dit uitgestrekte park de Tempel van Hera, het Akropolis en andere bijzondere plekken. Erg imposant!

Ons volgende hotel lag in Palermo, dus we trokken met de huurauto verder door het mooie landschap naar Hotel Villa D'Amato. Het enige noemenswaardige hotel op deze reis. Het verkeer in Palermo is waanzinnig, maar het hotel was een oase van rust aan de kust.

Op 17 september bezochten we de Kathedraal van Monreale met prachtige mozaïeken en beelden aan de binnenkant. Van buiten was de kathedraal al indrukwekkend, maar ook de tuin lag fraai met uitzicht op Palermo en de mooie blauwe luchten. Ook deze omgeving aan de kust wilden we verder bewonderen en zo kwamen we onverwacht in Mondello, met een klein haventje met prachtig gekleurde bootjes. Daar stopten we natuurlijk voor een ijsje en om eens rustig om ons heen te kijken en te wandelen.

We moesten alweer naar de andere kant van het eiland terugrijden voor ons laatste hotel in Taormina. We reden via Cefalu en stopten voor een beklimming van de Rocca di Cefalu. Bovenop was het kasteel, maar dat was te ver. Toch zijn we zo hoog geklommen, dat we mooie foto's van de kustlijn konden maken. Vervolgens bezochten we het Sanctuario Maria del Tindari in Tindari. Vanaf de parkeerplaats moesten we in de bus plaatsnemen om zoveel mogelijk vervuiling van deze plaats te voorkomen. We genoten hier vooral van de gierzwaluwen die luidruchtig boven de toren vlogen en van het schiereiland in zee.

De laatste dag van de vakantie was Taormina aan de beurt. We namen de bus naar Taormina en de kabelbaan naar het Teatro Greco. Dit Teatro was aanzienlijk minder mooi dan in Syracuse, maar het had wel een spectaculair uitzicht op de kust. Taormina was tegelijkertijd druk en gezellig. Nadat we met de kabelbaan naar beneden waren gegaan, zochten we een leuke plek om te lunchen. En die hebben we gevonden bij Mazaro Beach. De blauwe parasols met het blauwe water en de rotskust in deze baai waren zo mooi dat we hier nog lang hebben gezeten, genietend van alweer een echte italiaanse lunch.